Unen-unen kang lumprahe ana jejere yaiku

Unen-unen kang lumprahe ana jejere yaiku

Unen-unen kang lumrahe ana jejere yaiku saloka.

Mari kita simak pembahasannya.

Unen-unen yaiku paibasan basa jawa kang wujude tembung lan ukara. Tembung yeng ing basa jawa yaiku kata, dene ukara yaiku kalimat.

Ana ing basa jawa unen-unen bisa awujud paribasan, bebasan, lan saloka.
1. Paribasan yaiku unen-unen kang ajeg panganggone, tegese lumrah, ora nganggo jejer, tembung ing sajrone ora bisa diwalik. Tuladhane, Lumpuh ngideri jagad : duwe kekarepan kang mokal keturutan.
2. Bebasan yaiku unen-unen kang ajeg lan nduweni teges entar utawa kiasan lan ngemot gegambaran ing jerone, gegambaran kasebut awujud kahanan. Tuladhane, Mikul dhuwur mendhem jero : bisa junjung drajate wong tuwo.
3. Saloka yaiku unen-unen kang nduweni teges entar utawa kiasan, ngemot gegambaran kayata barang utawa kewan, lumrahe ana jejere (subjek). Tuladhane, bathok bolu isi madu : wong kang asor nanging sugih kapinteran.

Dengan demikian, unen-unen kang lumrahe ana jejere yaiku saloka.